درونگراها چه ویژگی هایی دارن؟
در این مقاله بخوانید
چطور بفهمم که منم یه درونگرا هستم؟
درونگرایی یک خصوصیتیه که روی احساسات درونی متمرکزه، بیش از احساسات بیرونی.
درونگراها و برونگراها اغلب دو گروه متفاوتند، اما واقعیت اینه که اکثرا بین این دو هم قرار دارند.
در حالی که درونگراها تخمین زده شده 25 الی 40 درصد یک جمعیت رو تشکیل می دهند، هنوز هم سوتفاهم هایی در رابطه با نوع شخصیتیشون هست.
در ضمن باید یادتون باشه که این شخصیت شبیه به شخصیت های مضطرب یا خجالتی نیست.
این ویژگی شخصیتی به این معنا نیست که شما خجالتی هستید یا مضطربید از اینکه در جمع قرار بگیرید.
حالا درونگراها چه خصوصیت هایی دارند؟
یکسری تئوری در رابطه با خصوصیت اخلاقی این ادم ها هست.
معمولا این افراد ساکتند، کم حرفند، و تو خودشونند.
بر خلاف برونگراها که انرژی رو از جمع های دوستانه و اجتماعی می گیرند، یک فرد درونگرا باید انرژیش رو در یک موقعیت اجتماعی بروز بده.
بعد از اینکه وارد یک مهمانی می شوند، یا اوقاتشون رو با ادم های بسیاری می گذرونند، اغلب احساس ری شارژ شدن با تنهایی گذراندنشون می کنند.
علت این شخصیت یا خصوصیت اخلاقی چیه؟
طبق چیزهایی که گفتیم، مهم درک این نقشه که فیزیولوژی بدنتون داره بازی می کنه.
راهی که بدنتون به محیط اطراف واکنش نشون میده، یک نقش مهم در تعیین سطح درونگرا بودن یا برونگرا بودنتون رو بازی می کنه.
رد یک سطح فیزیولوژیکال، شبکه عصبی در جریان مغزی هست که با عنوان RAS شناخته میشه و مسئول رگلاتور کردن سطح انگیختگی هست، مثل بیداری و انتقال بین خواب و بیداری.
RAS در ضمن یک نقشی در کنترل میزان اطلاعاتی که در زمان بیداری می گیرید، نقش دارد.
زمانی که با تهدیدات احتمالی در محیط روبرو می شوید، RAS سطح انگیختگی شما رو برای هوشیار بودنتون افزایش می ده و با خطرات مقابله می کنه.
هر کسی یک ست پوینت اساسی داره که در مجموعه سطح انگیختگی می باشد.
برخی هستند که به طور طبیعی یک ست پوینت بیشتری دارند، در حالی که دیگران سطح ست پوینتشون پایین تره.
معمولا علائم رایجی که در یک فرد درونگرا دیده می شه چیه؟
مثلا یک نمونه ش اینکه به جای شرکت در یک مهمونی بزرگ، ترجیحشون به خوندن کتاب در خونه ست.
اما برونگرا ها ترجیحشون به همون مهمونیه چون از برقراری روابط اجتماعی لذت می برند.
اینکه افراد زیادی دورشون رو بگیرند و شلوغ کنند، انرژیشون رو می گیره.
معمولا دوست های نزدیک و دوروبریاشون تعداد کمی دارند.
از تنهایی و یک جای خلوت بودن لذت می برند.
مثلا تنهایی کتاب بخونند، یا یک پیاده روی تنهایی داشته باشند، یا برنامه تلویزیون رو تنهایی ببینند، این ها به این افراد انرژی میده.
معمولا هم ساکت دیده می شن و سخت میشه شناختشون.
به خاطر همین گاها میگن این افراد خجالتین. موضوع اینه که این افراد خجالتی نیستند، بلکه تفکرشون اینکه ترجیح میدن از لغات و کلمه ها با دقت استفاده کنند و زمان رو تلف نکنند.
یا انرژی شون رو، سر صحبت های محتوا هدر نمیدن.
بسیار خودآگاهی دارند. در واقع دانش بسیار خوبی از بازتاب خودشون دارند، درونشون، انگیزه شون، و احساساتشون.
با تماشا کردن و دیدن یاد می گیرند. ترجیح می دهند که با مشاهده یاد بگیرند.
در حالی که برونگراها با ازمون و خطا می خواهند بیشتر یاد بگیرند تا اینکه چیزی رو تماشا کنند.
