رفتاردرمانی دیالکتیکی چیست؟

رفتاردرمانی دیالکتیکی یا DBT

حتما درباره رفتار شناختی درمانی یا CBT شنیده اید، یک صحبت درمانی یا مشاوره ایه که برای کمک به بیمار برای  تغییر فکر و رفتارش صورت می گیره.

با این حال ممکنه نام های مشابهش هم نشنیده باشید.

رفتاردرمانی دیالکتیکی منظور است، که بهترین متخصص روانشناس برایتان توضیح می دهد.

پرداختی کامل به رفتاردرمانی دیالکتیکی :

این روش درمانی رفتاری یک نوع از رفتار شناختی درمانی می باشد که در اواخر 1980 توسط یک روانشناس به نام مارشا.ام.لینهان گسترش یافت.

چه فرقی با رفتاردرمانی شناختی دارد؟

رفتاردرمانی دیالکتیکی یک نوع از درمان است که ترکیبی از رویکردهای رفتاردرمانی رو شامل می شود، به همراه یک تاکیدی روی جنبه های درمانی روانی ـ اجتماعی می باشد.

رفتارشناختی درمانی روی اینکه چطور افکار، احساسات و رفتارها روی یکدیگر تاثیر می گذارند، تمرکز دارد.

در حالی که DBT یا رفتاردرمانی دیالکتیکی روی تنظیم احساسات، هوشیاری، و یادگیری پذیرش درد متمرکز است.

CBT هم به افراد یاد می دهد که زمانی که افکارشان نامرتبه این را درک کنند.

همچنین تکنیک هایی به آن ها برای جایگزین های مفید داده می شود، برای افکارهایی که دارند.

DBT هم به آن ها د یافتن راه هایی برای پذیرش خودشون، احساس امنیت، و مدیریت احساساتشون داده میشه تا به طور القوه ای رفتارهای اسیب زا یا مزاحمشون مرتب بشه.

هم CBT و DBT به افراد کمک می کنند تا رفتارها و ری اکشن هایشان را در موقعیت های استرس زا یاد بگیرند.

رفتاردرمانی دیالکتیکی چطور به عنوان درمان ارائه شد؟ چه اساس تئوریکی داره؟

تئوری پشت این رویکرد اینه که برخی مستعد واکنش بیشتر نسبت به شرایط عاطفی می باشند، در درجه اول روابط عاشقانه، خانواده و دوستان هستند.

تئوری DBT پیشنهادشون اینه که برخی سطوح تحریک افراد در چنین شرایطی می تواند خیلی سریعتر از حد متوسط زیاد شود.

و به تدریج به تحریک عاطفی بالاتری برسد و زمان زیادی طول می کشد تا به سطح تحریک عاطفی اولیه رسید.

افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی یا BPD می باشند، دچار احساسات شدید متفاوتی می شوند و دنیا را سیاه و سفید می بینند.

به نظر می رسد که همیشه از یک بحرانی وارد یک بحران دیگر شدند.

این افراد هیچ روشی برای کنارامدن با این تغییرات شدید و ناگهانی ندارند و روش های تسکین دهنده و ارامش دهنده یاد نگرفته اند.

DBT یک روشی برای آموزش مهارت هاییه که در رسیدن به این هدف کمک می کنند.

اجزای اصلی DBT عبارتند از :

ذهن آگاهی ـ

این جز به افراد کمک می کنه که یاد بگیرند نسبت به لحظه حال توجه قطعی داشته باشند و خوداگاهی شان را بهبود بخشند.

اثربخشی بین فردی :

این مورد شامل اموزش ارتباط قاطعانه افراده، حل تعارض ها و حل مشکلات بین افراده.

تکنیک های مدیریت عواطف :

شامل افرادیه که یاد می گیرند احساساتشون رو شناسایی کنند.

از آن ها نام ببرند، یک “ذهن عاقل” درست کنند و رویدادهای عاطفی مثبت را افزایش دهند.

تحمل هر گونه پریشانی:

این مورد شامل اموزش افراد به پذیرش واقعیته بدون هیچ قضاوتی درباره جایگاهشون.

حواس پرتی و تسکین خود، بخشی از مهارت های اصلی می باشند که افراد این پروسه را یاد می گیرند.

چه کسانی با چه اختلالی می توانند از DBT بهره ببرند؟

DBT در ابتدا برای کمک به آن هایی که تشخیص اختلال شخصیت مرزی داده می شوند، پیشرفت می کند.

مثل رفتارهای خودآزاری و مصرف مواد مخدر به همراه زمینه ای از BPD.

با این حال برای کمک به آن هایی که مشکلات سلامت روح و روان دارند استفاده می شود.

یک تحقیقی هم درباره اینکه این روش درمانی چه کمکی به این افراد می کند، شده است.

افرادی که استرس بعد از سانحه، اختلال پرخوری، و اختلالات خلقی دارند.