آیا از کشتی های تفریحی میترسید؟

ترس از کشتی های تفریحی

یک نوع فوبیا که شاید شنیده باشید :

ترس از کشتی های تفریحی اغلب با انواع فوبیاهای دیگه هم تحریک میشه.

از آکوفوبیا گرفته تا کلاستروفوبیا و تا ترس از بیماری.

در صورتی که از یک یا چندتا فوبیا رنج می برید، ضرورتا به این معنا نیست که ترس از کشتی های تفریحی رو هم دارید.

کشتی یک جای ایمن برای ریلکس کردنه و اینکه با ترساتون روبرو بشید.

حالا چه ترس هایی، این ترس از کشتی های تفریحی رو تحریک میکنه؟

آکوافوبیا :

آکوافوبیا، یا ترس از آب، یک احتمال کاملا واضحیه.

در صورتی که از اجسام بزرگ در اب می ترسید، کشتی تفریحی براتون گزینه خوبی نیست.

این ترس معمولا مرتبط با ترس از غرق شدن هم هست.

نه شناگرها و نه افراد دیگری که تایتانیک را دیده اند، ممکنه خصوصا آکوآفوبیا در اونا پیشرفت کنه.

آگروفوبیا :

آگروفوبیا که یک نوع دیگر از فوبیاهای رایجه، با تفریح روی آب هم تحریک میشه.

با اینکه این ترس به عنوان ترس ترک خانه شناخته شده، برخ یشکل هایی از آگروفوبیا با موقعیت های خاصی هم تحریک میشن، مثل ایستادن در صف.

صف های طولانی که برای سوار شدن و پیاده از کشتی هست، باعث میشه ترسی درونشون تحریک بشه.

کلاستروفوبیا :

کلاستروفوبیا با تفریح در کشتی و روی آب تحریک میشه .

به خاطر اینکه با این حال برخی مکان های عمومی منظره های وسیع، باز، و کابین های کوچک و باریک دارند.

کابین های داخلی حداقل گران ترند، اما پنجره ای هم ندارند.

بسته به موقعیت کابین تون در کشتی، میتونه یک پیاده روی طولانی تا نزدیک ترین در کشتی باشه.

یا یک منطقه عمومی بزرگ داشته باشد.

و یک مسیر طولانی باریک هم میبره.

کلاستروفوبیا یکی از عواملیست که در برخی اتفاقات کشتی شریک میشه.

ترددها و گردهمایی که میشه، در برخی موارد باعث میشه که استند روم بگیرند.

در صورتی که این جمعیت باعث میشه شما کلاستروفیک بشید، و ممکنه شما رو از شرکت در این نمایش ها منصرف کنه.

ترس اجتماعی :

در واژه، کشتی های تفریحی خودشون یک فعالیت اجتماعی هستند.

ممکنه سر یه میزی بشینید که 6 تا 10 نفر دیگه هم سر اون هستند.

احتمالا با کشتی های دیگر هم هماهنگ بشید که باعث یکسری معاشرت ها میشه، و انتظار دارند که در این گفتگوها شرکت کنید.

بیشتر فعالیت ها از نظر ماهیتی مشارکتی می باشند.

مثلا آواز خواندن، رقصیدن، پیوستن به صف کونگا یا پاسخگویی به سوالات و چیزهای بی اهمیت در صحنه تشویق میشوید.

حتی در عرشه های باز، مکالمات به طور طبیعی ادامه دارند.

اگر هم که در گشت و گذارهای ساحلی شرکت می کنید، احتمالا قایق یا اتوبوس با 20 یا 30 کشتی ران را می بینید که اکثرا مشتاقانه برای آشنایی در گروه می باشند.

حتی اگر به تنهایی هم به بندر برید، توسط هاوکرهایی که موهای شما را می بافند بربخورید، جواهراتتون رو بفروشند، یا همه چیز رو مورد زندگی جزیره به شما بگویند.

هیپوکندریازیس یا نوسوفوبیا یا ترس از بیماری :

به نظر میرسه که نمی تونید روی اخبار این روزا مانور بدید، بدون شنیدن حتی درباره اخرین خبرهای بیماری هایی که بیرون زده.

مثلا در همان کشتی .

نوروویروس، یک اختلال گوارشی کم مدته که به راحتی در بین گروه هایی از مردم پخش میشه که تقریبا نزدیک هم زندگی می کنند.

سرماخوردگی و آنفولانزا به راحتی زمانی که مردم تماس های نزدیک دارند، پخش میشه.

با این که تعداد این خبرها واقعا کوچکه، و هر کدام تنها چند درصدی روی بیماران تاثیر داره، راحت برای اونایی که از بیماری می ترسند، تبدیل به یک ترس بزرگ میشه.

چه از این ترس رنج ببرید، یا نوزوفوبیا، در تماس با کسانی هستید که این ترس رو چند برابر می کنه.