افسردگی در افراد پیر
افسردگی اغلب در بیماران مسنی که از هر مشکل پزشکی، یا ناتوانی رنج می برند، دیده می شود.
افسردگی همانطور که اشاره شد در سن پیری هم دیده می شود، اما بخش نرمالی از پیری نیست.
در حالیکه اکثرا تجربه ناراحتی و غم را در هر دوره از زندگی شان داشته اند. افسردگی هم یک مشکل پزشکی قابل درمان است.
طبق مرکز کنترل بیماری و پیشگیری (CDC)، افسردگی حدود ۱ الی ۵ درصد از جمعیت افراد مسن را شامل می شود.
حدود ۱۳٫۵ درصد هم افرادی هستند که نیاز به مراقبت های خانگی دارند و ۱۱٫۵ درصد هم در بیمارستان نگه داری می شوند.
افراد پیر در معرض خطر عدم تشخیص و درمان می باشند، به خاطر اینکه برخی از این علائم ممکن است از مشکلات مرتبط با نس شان هم باشد. در واقع عادی باشد.
بیماران مسن تر در رابطه با احساسی که دارند صحبت کنند، یا مثلا یکسری علائم جسمی که ممکن است نشانه افسردگی باشند.
در افراد پیری که مستقل زندگی می کنند، گوشه گیری و تنهایی شرایط را برای کمک به آن ها سخت می کند.
ویژگی مهم افسردگی شدید یک دوره حداقل دوهفته ای می باشد. زمانی که شخص یا حس افسردگی دارد یا هیچ علاقه ای به زندگی ندارد و لذتی از فعالیت های روزمره اش نمی برد.
مشکلات پزشکی مثل شرایط پزشکی حاد، که می توانند بدتر هم شوند و افسردگی در افراد پیر یکی از آن ها می باشد.
هر نوع شرایط و مشکل پزشکی، خصوصا آن هایی که دردناکند، یا تهدیدکننده زندگی تان می باشند، باعث بروز علائمی از افسردگی در بیمار می شوند. از جمله :